Alle antwoorden heb ik niet.
Jou gerust stellen kan ik niet,
maar luchtkastelen zijn het niet.
Opzoek naar mezelf
beloof ik soms teveel,
maar ik hou van je!
Ik heb alles twee keer gecontroleerd,
loop als vanzelf over doorns van rozen.
Mijn leven als een druipsteengrot,
gemis klinkt door in tranen,
achtergehouden door prachtige kleuren.
Een speling van geloof en dood.
Verloren in je ogen.
Geen emotie toelatend,
zelfs liefde word onderdrukt,
uit angst het te verliezen.
Als ik je zou mogen zien,
zal de regen veranderen in licht.
Verloren in je ogen,
zal alles weer in orde zijn.