Vertrok geen spier, hield
de tijd aan ’t lijntje.
Hij ging zijn gang, zonder
ongedaan te maken.
Zonder onderscheid kwam hij
z’n leven door.
Hij heeft toegewijd, zijn
leven lang,
alles wat hem overkwam,
bewaard.
Niets ging verloren, hoe
moest het anders?
Hij vergat zorgvuldig wat
hij in kaart had gebracht,
wat een codenummer had,
liet hij rusten.
Zo gaf hij z’n leven plaats.
Zo kwam hij eens langs zijn
secretariaat,
las de registratie van zijn
leven, bekeek de orde.
Las z’n leven na, emotie
heeft nooit geleefd.
Mat zichzelf met de feiten
op papier.
Hij moet gevallen zijn,
hapte naar lucht.
Hij wist niet dat dit zijn
aandacht zou ontsnappen.
Welk codenummer was hij
vergeten?
De tijd vergat hij, gooide
zijn leven overhoop.
Angst heeft geen nummer.
Auteur: lurin | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 maart 2007 | ||
Thema's: |