ogen branden met
vertraagde minuten
die langer lijken
dan een mensenleven
En alles is minder mooi
toen de deur sloot
en terwijl ik adem haal
geeft een afscheids kus
me geen herinneringen meer
eindens vullen
vage beelden van toen
en ik wilde zo graag
dat je wel hier was
Ik zag niet dat je
me zoveel kon doen
De weg leidt me
van het pad af
En ik sloot,
met de deur
ook mijn ogen dicht