Denkend aan de nachten die ik niet meer sliep
Kijkend naar beneden in iets veel te diep
Ik voel zoveel, zeg geen woord
Schreeuw van binnen, niemand die hoort
Ik was bang van je te houden en nu laat ik niet gaan
Vasthoudend aan een verleden waarin ik niet kon bestaan
Ik zie zoveel, maar geen overzicht
Duister in mij, jij bracht me licht
Nu jij er niet meer bent smelt de wereld weg
Is dit een wijze les of heb ik gewoon pech?
Ik val zo diep, waar zal ik landen?
Ik word gek, neem me in je handen
Jouw liefde het tegengif waardoor ik genees
Zonder jou vedrink ik in wat ik vrees
Je raapte me op, zei het goede dat je in me zag
Dat was alles wat ik nodig had, voor een dag