De kleine Vos: | Dinsdag, april 03, 2007 20:20 |
mooi gedicht! maar ook pijnlijk.sterkte sonja | |
sunset: | Maandag, april 02, 2007 12:25 |
Diepe liefde is een vorm van bezetenheid; diepe ware liefde is anders. Want maakt bezetenheid niet afhankelijk? Treffend mooi overgebracht. Liefs, sunset |
|
erje: | Maandag, april 02, 2007 01:13 |
het leven is nu eenmaal vallen en opstaan, natuurlijk doet liefdesverdriet pijn maar de liefde moet wel van twee kanten komen, dus er komt heus wel weer een andere vlam dat wel klikt, je hebt het in ieder geval in je eerste gedicht knap op papier gezet geroeten erje |
|
fortuna: | Maandag, april 02, 2007 00:47 |
oefff.. zo herkenbaar en toch zien wegfladderen naar (on)bekende wegen... Jouw droef is een begrip. Liefs |
|
M@rcel: | Maandag, april 02, 2007 00:30 |
denk dat iedereen dat wel eens heeft meegemaakt, maar er bezeten van zijn is niet goed hoor.. maar ik hoop dat je haar kunt vergeten en de weg van de liefde weer opend voor jouw. Liefs M@rcel |
|
lonely 1: | Maandag, april 02, 2007 00:20 |
ja, bezeten zijn is nooit goed, ik hoop dat je haar dan ook zult kunnen vergeten, liefs, lonely 1 |
|
semara : | Maandag, april 02, 2007 00:19 |
Mooi verwoord... knuf |
|
Auteur: Dalis | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 02 april 2007 | ||
Thema's: |