jou ogen
kijken me aan
je zou me zo
de grond in willen slaan
ik kijk arrogant
maar vanbinnen doet het pijn
tranen die verberg ik
ik wil hier niet meer zijn
je lacht me uit
recht in me gezicht
ik verdedig me
dat is mijn plicht
het doet me niks
zeg ik steeds weer
het doet me geen pijn
beweer ik iedere keer
maar vanbinnen ben ik kapot
tranen stromen, armen weer rood
komt dit door jou
of heb ik het zelf verkloot
iedere avond weer
geschreeuw en gelach
ik weet het nu echt wel
dat je me niet meer mag
laat me met rust
of laat me anders gaan
met jou kan en wil ik niet
zo in dit leven staan
* 15-5-'07 . *