De wind speelt met mijn gedachten
Het is niet te stoppen
Mijn handen trillen
Zwarte nagels, op witte, koude handen
Om mijn polsen zilveren armbandjes
-jij-
De stemmen in mijn hoofd
Ze maken me gek
Mijn zwart, omlijnde ogen
Ze laten de stemmen zien
Angst, verwardheid, verdriet
Er druppeld een traan naar beneden
Ogen die naar me staren
Stemmen die tegen me praten
-of over mij praten-
Er druppelt bloed naar beneden
Vanaf mijn mond, die vol bloed is
Een mooi rood bloedend spoor
dat naar beneden druppelt
De tijd gaat vooruit
Mensen merken niets
Mijn binnenste
Er veranderd niets
Alles blijft hetzelfde
Zelfs tot aan mijn sterfdag
Er gaan beelden door mijn gedachten
Dood, ongelukken, verlies, haat, zelfhaat
vernederingen, wantrouwen, pijn, zelfmoord
Het kan geen plaats krijgen
Het mag geen plaats krijgen
Dit verrotte leven, zonder een nuttig doel
Ik moet vergeten worden
als ik weg ben
Ik ben een roos
Die geen kleur meer heeft
Die aan het einde van het leven is
Die langzaam weg zal vagen