Zonder titel

Vervlogen hoop, daar komt de pijn.
Kan het dan egt niet anders zijn?
Ik wil leven zonder hen.
Kan ik leven zonder hen.
Zou dat werkelijk kunnen?
Zou iemand mij dat gunnen.
Ik doe mijn best maar begrijp hen niet.
Ik probeer het, maar ik mag ze niet.

Al het geluk verdwijnt als ik wakker word.
Ik sta op, maar wil naar bed.
Als ik er ben begint het weer.
Een lullige opmerking of meer.
Ik probeer het, doe mijn best.
Maar ‘k zie alleen de rest.

Zal het ooit eens stoppen.
Komt er ooit een eind.
Zal het blijven, zoals het is.
Wat is er met mij mis.
Gewoon te dik, een lelijk kreng.
Ik hoor het keer, op keer.
Ik kan het niet meer.

Ik vraag om kracht, ontvang de pijn.
Kan het niet fijner zijn?