Achter mijn masker
Achter mijn masker van vrolijkheid
Positiviteit elke dag weer
Ziet niemand hoe ik lijd
Na hun opmerkingen keer op keer
Zij bezorgen mij de meeste pijn
Zij gaan maar door
Daardoor voel ik mij zo klein
En heb ik er bijna geen kracht meer voor
Toch ga ik door
Omdat sommige mensen wel echt om me geven
En ga ik er helemaal voor
Want drempels moeten genomen worden in het leven
Reacties op dit gedicht
| Little_back_Angel: | Zondag, april 13, 2008 18:41 |
| Herkenbaar! x | |
| Evelientjuh2109: | Donderdag, december 13, 2007 20:28 |
| Hey, Ik ben jaren lang gepest en ik vind dit gedicht zoo mooi! Groetjes Evelien |
|
| AngelOfWonder: | Maandag, november 19, 2007 17:05 |
| volgens mij zitten we in het zelfde schuitje... ik herken dit heel erg goed! maar op een dag zullen ze spijt krijgen.. zo een vreselijke spijt! geef niet op en laat zien dat je wel werkelijk hard kan zijn! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *sweetiej* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2007 | ||
| Thema's: | ||