twee jaar terug zag ik je voor het eerst in haven bij de triathlon,
je moest eens weten wat voor mijn hartje deed voor sprong,
ik keek talloze keren om, in de passie verdwaalde ik, dolend, een lange tijd,
want daarna zag ik je een hele lange poos niet meer,
ik had je gevonden maar was je direct al weer kwijt,
en dacht "die man van mijn dromen" zie ik nooit weer,
je stak schuin over bij de bocht van de jappanner
dat vertel ik je nog ff voor 't geval dat je dat niet meer wist,
de 1ste keer dat ik je zag, je maakte mijn dag,
want ik herkende je uit mijn dromen, ik heb mij echt niet vergist,
ik wist wat ik zag,
Plots vanuit het niets sta je ineens met wat gasten voor de supermarkt en ik kijk boos naar jouw,
want ik snap jullie toevlucht direct en ik haat het dat juist jij erin mee gaat,
ik was echt in diepe rouw,
jij waar ik op gok, wed en bouw nee zeg ik tegen mijzelf het is nog niet te laat,
Ineens was je in H maar zo ontiegelijk onbereikbaar voor mij,
Ik heb je zo vaak uit mijn hoofd gezet maar je kruipt er tekens weer in,
Op een woesdag zo rond tweeën langs te water fiets ik met een noodgang aan je voorbij richting stad,
ik was in de wolken omdat ik je toch weer ontdekt had,
ik wist meteen deze prins ga ik vaker zien en misschien,...
maanden later, bij mij in de buurt, in de supermarkt, kom ik jouw ineens dagelijks tegen,
maar mijn gedachtes zijn al zo vaak over jouw gegaan,
dat mijn ogen mij verraden en ik word heel erg verlegen
Het duurt niet lang voordat ik stapelverliefd op je word sinds ik je dagelijks zie,
ik stap op je af, maar angst en feromonen nemen bezit van mij, dus ik bedenk mij en keer om,
nogal dom,
want zo lijk ik al gauw op een stalker maar nee, het was puur de climax,
ohw ik zit aan mij tax,
versieren is niks voor mij, maar jij staat ook al zo vaak in deze rij,
ik moest wat doen, ook al ben ik nu de oen
je komt spontaan onverwacht weer eens de hoek omzeilen en onneemt mijn adem,
hoe doe je dat maak me geeeeeeeek
ik vlieg ik zweef rrrr ik leef
ik haper weer bij de volgende aanspraakpoging terwijl ik als stalker overkom ineens kijk jij niet meer blij
shit denk ik ;
"ja hoor, jij hebt 't gedaan, ik ben besmet met 't liefdesvirus, ik lijk wel bezeten,
ja pff je mag het nu wel weten,
ik ben ontdaan, totaal verloren, in jouw, ik geef me over,
jij met je betover,
"it shure ain't wasn't me"
in gedachten al tongstrelend,
toch maar op je afgestapt, maar je vond het kennelijk allang vervelend,
ben de dijk afgefietst
en heb zitten janken als een klein kind uren lang en het zilverstrandje stroomde bijna over,
mijn hart gespiest,
diep in shok van iets dat ik zag en had kunnen weten,
maar schat ik ga je niet zomaar vergeten,
en dat terwijl ik mijzelf ohw zo had beloofd,
hey schatje dus hoor me, wat doe je nou in mijn hoofd,
de daarop volgende dagen mezelf thuis terug getrokken en een oceaan was daar niks bij,
ben nog ff een paar dagen naar een vakantiepark gegaan zette jouw uit mijn systeem en hoofd,
maar was al die tijd verdoofd,
ergens was je allang aan mijn zij,
god damn
ik wist dat het me ging lukken, (jouw uit mij hoofd te zetten)
en ja hoor eenmaal thuis wapper je spontaan weer voorbij,
overrompel jij mij en ontneem je m'n adem weer, en maakt mij blij,
he man waarom kruip je nou toch stiekum mijn koppie weer in,
of zat je er al die tijd allang verstopt,
met de hoop met mij als jouw vriendin,
alles al veel te lang en teveel opgekropt,
net als ik, al vanaf het begin,
whoe die blik in jouw ogen,
zetten mij niet zomaar weer op 't droge,
laten mij in het moment doen blijven hangen,
met ongetemt verlangen,
ze achtervolgen mij pa-rationeel zie ik bijna scheel
niemand kan mij stoppen van jouw te houden alleen als ze mij van de aardbodem afrukken,
sjongejonge jonge wat gaat mijn hart tekeer,
ik begrijp het zelf nu wel steeds meer,
ik zweef waarschijnlijk met mijn hoop al in hoofdstuk zeven,
terwijl ik hoor in hemel nr zeven,
maar god jij laat mij leven,
zoveel het doet me gewoon zeer,
ik ben smoor ohw yeah ga door, auw
laten wij de tijd nemen, maken om de code te kraken,
een lang gelukkigzalig leven want ik zal je gelukkig maken,
samen gaan wij op in elkaar, en gaan het redden we hebben alleen elkaar nodig de rest is overbodig,
dat zal de tijd leren om elkaar niet te willen bezeren vandaar jouw gegeven zo broodbodig,
ik zou niet zoetzwevig kunnen schrijven alleen maar de liefde met je kunnen bedrijven,
ik zou niet durven schatje pak mij bij mijn lurven,
ik laat het aan jouw over aan jouw met al je getover,
jij verleid mij in jouw ban, echt, niemand kan wat jij kan,
100,000 watt aantrekkingzuigkracht,
jij hebt mij in jouw macht,
ik ben als was in jouw handen,
hee, maar daar heb ik je geen toestemming voor gegeven wow maar dit laat mij wel zweven,
ik voel het zelfs aan mijn ingewanden,
hoop doet leven,
je overlaat me, stop ik ga dit zo niet overleven,
jouw prikkelingen randen mij aan en dat is niet overdreven,
nu weer terug van vakantie,
nog steeds in jouw ban van suspansie,
meer dan ooit,
nee mijn gevoel voor jouw veranderd nooit,
Elke dag is een kans, een kans om jouw weer tegen het lijf te lopen,
of een kans op een goeie timing van jouw ook te hopen,
een kans op meer, dan alleen maar voorbijgeslopen,
ik was in de supermarkt mijn gevoel voor jouw aan het ontlopen,
want , Ja ik wil meer,
keer op keer,
en dan zie ik je weer,
stralender dan ooit, op de 1ste dag
dan weer serieuzer dan ooit, in de bus
over wat ik toen in je ogen las kan ik wel een boek schrijven,
en dan zou ik het geeneens overdrijven,
ik ben steeds meer onder de indruk van jouw lieve zijn,
dus dat ik helemaal in jouw opga voelt ontiegenlijk fijn,
Ohw was ik maar niet zow verlegen,
jij bent een ware zegen,
want ik kijk goed,
hopenlijk verover jij mij en heb ik dan de moed,
om je aan te kijken, en je niet te ontwijken....