Droomwereld
Wachtend op mijn eigen vleugels,
kijk ik toe hoe de anderen vliegen.
Over hoog verliefde wolken - door
de schijnende zon - die hen verlicht
en, optilt als wattenplukjes zo zacht,
maar later laat vallen, als de regen,
ontsnapt aan die mooie droomwereld,
als bakstenen terug naar beneden.
Over dit gedicht
| Auteur: Blubvisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||