Regen werd-wordt zonneschijn, even ? ©
Van het gevoel :
Onbegrepen loop ik weg
naar wat ik zo nodig heb.
Al is het maar even,
dat die plaats mij rust
kan geven.
De stormen in mij
verscholen achter een
masker met een lach.
Er is niemand die zien mag,
hoe slecht het werkelijk gaat.
Na maanden van vreugde
toch alweer een tijdje
allemaal vragen, verdriet.
Zonder dat iemand het ziet,
stort ik langzaam in.
- I'm trying not to think about it-
Naar :
Het was vanochtend,
rond een uur of 10.
Ik liep naar beneden,
had even rond gekeken.
Opeens verscheen er rond
mijn mond een lach.
Voor ik het wist
liep ik bijna fluitend
door de school. Bijna
een huppeltje,
een vreugdesdans.
Ik vraag me af wat hij dacht.
De zon bescheen ook
even mijn hart.
Feller dan voorheen,
zorgde dat de wolken verdwenen.
En nee het is nog niet voorbij,
ben nog steeds best wel blij,
misschien iets minder dan daarstraks
maar voel me nog steeds fijn verrast.
Ben benieuwd hoelang dit zal duren,
of het voor een lange tijd of alleen
vandaag zal zijn, maar ik weet wel
dat het geweldig voelt en het nog niet
verloren is !