Zorg….!
Heer als de dagen duister zijn
schijnt U dan met Uw Licht
in die volkomen donkerte
hergeef mij dan het zicht…..
op wat U in mij hebt bedoeld
Uw beelddraagster te zijn.
Dat ik zo dwars door alle pijn
op Uw Heilkracht ben gestoeld.
Heer het verdriet dat brandend woedt
verstaat Uw grootheid niet…..
waar ’t menszijn slechts gebonden ziet
hoe ’t kwade rondom woedt.
Toch is wat U in mij eens schiep
-ook in hem die ik bemin-
geborgenheid de diepste zin
waarin U ons ten leven riep.
Wat daalde uit Uw volheid Heer
herneemt U. U herstelt…..!
Wat hier in ‘t aardse is geveld
herkrijgt straks nieuwe eer.
Dat van die glans die straks zal zijn
iets parelt ied’re dag,
vooral als ik het niet meer zag….:
Uw liefde oneindig groots en rein.
Wikkelt U zo Uw Geest in mij
die mij deez’ dagen draagt
in alles wat mij zo zwaar plaagt .
Wandelt U aan mijn zij.
th. 17 juni 08.