Boot in Bangladesh
zingt het water nog
wandelt men niet naar de huizen
waar het hout wegrot
Ik zag de vrouwen komen
in dun gewaad
kinderen dragen
en spelen met een vraag
Het aanblik was overweldigd
net als de gezichten
van huizen
waarachter vrees schuilden
Je kwam en ging
als een volleerde dame
en bracht wat mee uit de zee
waar kinderen waren begraven
sunset: | Donderdag, november 13, 2008 12:03 |
Sfeerweergevend treffend mooi verwoord. Groetjes, sunset |
|
Lia van der Fluit : | Donderdag, november 13, 2008 07:52 |
en hier lopen ze maar te zeuren over de kredietcrisis,,, ;-) groetjes, Lia |
|
Littledolphin: | Donderdag, november 13, 2008 07:04 |
indenkend goed schrijven over een arm land...top wijnand! liefs barbara (ik heb nog gewerkt in bangladesh voor de AZG) | |
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, november 13, 2008 03:03 |
Groeten vanuit rijk Belgiƫ waar armoede verborgen is, waarde armen de weelde moeten verdragen, waar de reuken uit de restaurants de armoede nog meer doet knagen. Maar die met hun laatste (euro)cent, via de banken, de honger in Bangladesh proberen te schragen! Blij dat je aan dezen denkt! Gegroet, Jacky |
|
Windwhisper: | Donderdag, november 13, 2008 02:22 |
Bloedstollend en zo schrijnend vooral die laatste zin, lieve groet Cobie slaap lekker Wijnand |
|
Wit Licht: | Donderdag, november 13, 2008 01:14 |
Bangladesh doet mij altijd denken aan een foto op een Lp. van George Harison van de beatles waar een kind wat weinig eten dat hem nog rest kon eten . Een straatarm land waar veel mensen lijden .God , wat een schreinende armoede . Wat doe je eraan ? Groeten vanuit rijk Belgie . |
|
Gerhardus: | Donderdag, november 13, 2008 01:06 |
een vreselijke zaak, die armoede in die landen. en de banken maar miljarden verslinden, de hoge heren met hun villas en maitresses... en jachten waar ze geen belasting over betalen. tuig is het. | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 november 2008 | ||
Thema's: |