Fouten,
Fouten worden gemaakt,
Maar worden ze vergeven?
Ik ben niet bang voor fouten,
Maar kan ik er mee leven?
Waarom die fout gemaakt?
Waarom luisterde ik niet!
Aan het eind van de rit,
Kwam enkel en alleen verdriet..
Verdriet samen met woede,
vlammen en tranen in m'n ogen!
Alles valt stuk,
Maar het maakt me niet uit.
Duisternis is gekomen,
Een lichtje te zien.
Een gat in de grond,
Al mijn fouten liggen in dat gat.
Ik sluit mijn ogen,
Een traan loopt over mij wang.
Velen fouten, teveel om te tellen..
Ik voel me alleen, verdrietig, verward..
Alle emoties die je hebben kan,
Ze schieten door m'n hoofd.
Fouten, waarom maakte ik die fout..
Ben ik dan toch bang, voor fouten..?