Iedereen ziet mij lopen
Niemand weet wat er in mij schuilt
Ze zien mijn lippen lachen
Maar weten niet dat mijn hart huilt
Ze denken dat ze mij kennen
Gezellig, lief, open, spontaan
Van buiten ben ik de vrolijkheid zelf
Van binnen ben ik één grote traan
Ze denken te weten wie ik ben
Maar ze zien mijn 'neppe ik' alleen
Ze kunnen mijn binnenste niet zien
En kijken dwars langs me heen
Iedereen ziet mij rennen
Niemand weet waar ik heen zal gaan
Ze zien mijn voeten bewegen
Maar weten niet dat ik eigenlijk blijf staan
Ze denken dat ze mij kennen
Maar ze zien mijn onzekerheid niet
Ik ben niet wie ik lijk te zijn
Ik ben een groot verdriet
Ze denken te weten wie ik ben
Maar ze zien alleen een nep gezicht
De pijn in mijn ogen is niet te zien
Want ik leef met mijn ogen dicht
Iedereen zag mij lopen
Maar ik ging aan mezelf voorbij
Ze zagen mijn lichaam vallen
Vermoeid van de innerlijke strijd
Ik dacht mezelf te kennen
Maar ik voelde geen pijn
Ik verdrong de emoties
Durfde niet mezelf te zijn
Ik dacht te weten wie ik was
Maar mijn tranen werden bloed
De angst staat geschreven in mijn huid
Komt het allemaal nog goed?