Vriendschap
Ik kwam een meisje tegen
In het begin leek ze me dom
Maar toen ik haar beter leerde kennen
Was ze helemaal niet stom
Lachen konden we als de besten
Mensen afkraken was ook een eitje
Iedere dag weer nieuw plezier
En zo ging dat nog een tijdje
Maar je liet me in de steek
Liet me vallen als een blok
We hadden ons geïssoleerd van de buitenwereld
Dus ik zat in mijn eigen hok
Maar gelukkig, je kwam terug
En we waren weer vrienden voor het leven
Maar helaas, dat geluk
Duurde maar voor heel even
Wat heb ik nou aan een vriendin
Die me als een blok laat vallen?
Die mijn enige hoop was
Maar die m'n leven nu laat vergallen
Ik voel me eenzaam, heel erg
Want mijn enige hoop is gegaan
Mensen waar je niet op kunt rekenen
Wat heb je er nou aan?
In het begin leek ze me dom
Maar toen ik haar beter leerde kennen
Was ze helemaal niet stom
Lachen konden we als de besten
Mensen afkraken was ook een eitje
Iedere dag weer nieuw plezier
En zo ging dat nog een tijdje
Maar je liet me in de steek
Liet me vallen als een blok
We hadden ons geïssoleerd van de buitenwereld
Dus ik zat in mijn eigen hok
Maar gelukkig, je kwam terug
En we waren weer vrienden voor het leven
Maar helaas, dat geluk
Duurde maar voor heel even
Wat heb ik nou aan een vriendin
Die me als een blok laat vallen?
Die mijn enige hoop was
Maar die m'n leven nu laat vergallen
Ik voel me eenzaam, heel erg
Want mijn enige hoop is gegaan
Mensen waar je niet op kunt rekenen
Wat heb je er nou aan?
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 27, 2009 22:54 |
| mooi neergezet...sterkte. | |
| Klein_Meisje: | Vrijdag, februari 27, 2009 21:21 |
| Er is dat inderdaad, om zo een vriend te hebben... sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dichtsterindedop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||