Ik ben zo bang.
Bang dat mensen mij haten,
en dat ze me niet moeten en dat zo over me gaan praten.
Elke dag zit ik te malen over dat mensen me niet moeten.
Vrienden hem ik genoeg, maar in het verleden is zo veel gebeurd.
en ik heb mezelf door deze periode heen gesleurd.
Altijd denken dat ik iets fout doe.
Het is soms zo'n gedoe.
Maar ik probeer sterk te zijn.
Bang dat iemand ziet dat ik me zo voel
Daarom zet ik iedere morgen een grote lach op me gezicht als ik wakker word
en zo ziet niemand dat ik van binnen instort