Hij vergoot zijn tranen
gezocht onmogelijke liefde
hij wilde niemand meer zien
die zomer
trapte kilometers weg
door de polder
zijn leven stond volledig op zijn kop
die liefde kon niet
mocht niet
was kolder
Maar hij was uitzinnig verliefd
het leeftijdsverschil te groot
de bloemen in de wei bloeiden
lachten hem uit
de lucht te teer
niemand hield rekening
met zijn emoties
Zelfs het weer
was hem slecht gezind
Zijn tranen welden
als stoom op velden
aan niemand vertelde
hoe zeer hij bij herhaling
in zichzelf vertelde
Heimwee
dat in takken brandde
scheurende koorts
een toorts
werd rond gebracht
in zijn gedachten
Die liefde die geen einde nam
hem achtervolgde
en schrijnend lachte
nana: | Woensdag, april 15, 2009 19:06 |
prachtig schrijven | |
Leon Larssen: | Woensdag, april 15, 2009 16:15 |
Bedankt Oorlam voor je reactie Groet, Leon |
|
Oorlam: | Woensdag, april 15, 2009 15:18 |
Mooi:) | |
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2009 | ||
Thema's: |