***
Door duisternis omringd
volg ik een pad
het einde onbekend
mijn hartslag in mijn keel
Voetstappen die kraken
mijn gedachten op oneindig
geen angst geen pijn
die rust is zo heerlijk
Ik stop
haal diep adem
en loop door
zonder na te denken
De grond verdwijnt
net als mijn hartslag
het licht is weer daar
me ogen gaan open
De droom is voorbij
de realiteit slaat weer toe
ik moet weer uit bed
verder met mijn leven
zoekend naar een weg
door het onbekende
met nog veel gebeurtenissen
op mijn hopelijk lange pad
***
(Gewoon een opmerking bij het gedicht van mij)
Geniet van het leven zo lang dat er is!
Blijf niet te lang staan bij het verleden en zijn emoties!
Vergeet, vergeef en hou van je geliefde, ook al maken die het soms moeilijk!
Tenslotte is het alles wat je hebt en wat je leven belangrijk maakt!
Terug denken en leren er van is goed, maar probeer de rust te houden ondanks alles!