geheime liefdes
stukken verdriet
dacht ik in steen
een beeld te geven
mijn werk brokkelt af
de dagen zijn gekrompen
handen in gepeins verzonken
ik hakte op herinneringen in
maakte een sterk begin
het is bij pogingen gebleven
liet mijn harten bloeien
maar de stenen bleven koud
er konden weer geen tranen vloeien
sleep mijn puin
naar de ravijnen die we zochten
voor geheime liefdes die niet mochten
zal de hellingen vervlakken
profielen maak ik klein
er zal voor mij geen berg meer zijn
wil melker
16/07/2009
: | Zaterdag, juni 08, 2013 08:12 |
xx | |
hiljaa: | Donderdag, juli 16, 2009 21:10 |
wouw weer een pracht gedicht knufliefs--hiljaa-- |
|
The Cool: | Donderdag, juli 16, 2009 13:01 |
mooi opgebouwd Wil en een heftige kadans |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, juli 16, 2009 10:23 |
geweldig goed gedicht... Goedemorgen Wil liefs Jannie |
|
Big Lady: | Donderdag, juli 16, 2009 09:35 |
heel mooi geschreven | |
lexx: | Donderdag, juli 16, 2009 07:48 |
:) | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2009 | ||
Thema's: |