We



We denken, om hoe te overleven
We denken, om alles een juiste plaats te geven
We denken, wat zekerheid ons kan schenken
We denken, en blijven maar door-denken..

We voelen, ons soms blij of verward
We voelen, ons lichaam in kramp en verhard
We voelen, dat we verkillen en bekoelen
We voelen, en blijven maar door-voelen

We zien, we proeven en we ruiken
We zien, wie of wat we kunnen gebruiken
We zien, de tijd steeds sneller gaan
We zien, en blijven maar door-gaan

Zijn we dan niet, vergeten wie we werkelijk Zijn?
Zijn we dan niet, het eindproduct van hartenpijn?
Zijn we dan niet, nog niet week genoeg of bezweken?
Zijn we dan niet, in staat dit te door-breken?

Als we, vandaag nog gaan beginnen
Gaan we, ons eindelijk eens bezinnen
Dat we, leven.. gebroken en verdeeld
Zijn ‘vergeten’, hoe we kunnen worden geheeld

Dan komt er een anders Zien, Denken, Voelen en Zijn
Dan bestaat niet langer angst, verdriet of levenspijn
Dan zijn we niet meer vergeten wie we al Waren
Dan ervaren we een innerlijke rust die niet is te evenaren…



liberty