Jouw blik
Die hatende woorden
Mijn angst voor jouw
Iedere dag denkend
wat gaat er nu weer komen
op m'n tenen lopend
bang dat je boos gaat worden
mijn verdriet niet kunnen delen
bang dat jij erachter komt
mijn verdriet verkroppen
net zolang tot de muur hoog genoeg is
de schaar elke keer weer in m'n arm
niet meer willen denken
niet meer willen voelen
niet meer willen zien
wat er nu komen gaat
in mijn gedachten neem ik afscheid
afscheid van dit verdomde leven met jouw
huilend staar ik naar buiten
voelend hoe het bloed langs m'n arm loopt
om te weten dat ik nog leef!