je kan het maagdelijk noemen
het witte verhaal
de blinkende banen
waarop kleurige poppetjes
elkaar sprintend afwisselen
hoe ze op het gladde ijs balanceren
soms zelfs 70° overhellend
hand aan de grond als steun
armen op de rug als stroomlijn
recht blijven is belangrijk
vallen is als op een reuze schuifaf
een reisje op de poep recht door
een schuifaf zonder bochten
er is geen sturen aan
niemand kijkt om, het gaat te snel
voor je het beseft is het voorbij
de kijker had het vroeger gemakkelijker
toen kon je de namen onthouden
nu heb je na de spanning
je tong in de knoop
ela
Indy Toma: | Dinsdag, februari 23, 2010 22:44 |
Een cameraman kan het al niet meer bijhouden, hoe wij dan? | |
verhavert: | Dinsdag, februari 23, 2010 11:56 |
heel graag gelezen | |
Quicksilver: | Dinsdag, februari 23, 2010 10:55 |
jajaja, dit is grappig en mooi geschreven!geef je ergens wel gelijk, maar ik ben een sportfan dus ik blijf kijken;) Fijne dag, liefs dicky |
|
Big Lady: | Dinsdag, februari 23, 2010 08:29 |
hihihi leuk geschreven knuffels |
|
switi lobi: | Dinsdag, februari 23, 2010 00:24 |
Hahaha, echt wel... wat leuk dit ela! Slaapwel, switi lobi |
|
Anastacia: | Dinsdag, februari 23, 2010 00:10 |
mooi geschreven gr.ana | |
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2010 | ||
Thema's: |