Piekeren....woelen....
Zodra mijn kinderen op bed liggen...
begint het...het begint met een kleine gedachte..
En daarop ga ik verder malen...
mijn humeur en mijn hoop begint steeds verder te dalen..
Steeds moet ik denken aan die verschrikkelijke dag die straks gaat komen..
de dag dat ik jou weer moet zien..
De man die zoveel schade heeft aangericht...
als ik er alleen al aan denk,sla ik helemaal dicht..
Probeer 's avonds afleiding te zoeken...
maar voel me helemaal alleen.
Niemand die ik even kan bellen....
om te vragen,kom even bij me en sla even een arm om me heen..
Neem voor heel even de zorgen van me af...
laat me me even veilig voelen...
Zeg me dat ik me geen zorgen hoef te maken...
dat ik niet bang hoef te zijn mijn dochters kwijt te raken...
Hou me gewoon even vast...
zodat ik rustig kan slapen..
Wees mijn maatje....die me gelooft en steunt...
verder ben ik je niet tot last..
Sleep me erdoor heen...
maar het gaat niet,ik sta alleen.
Overdag sta ik klaar voor mijn kinderen..
maar ;s avonds ben ik een wrak..
TazDevil
27-08-2010