Eenzaam trotseer ik de Novemberochtend.
Koude lucht vliegt aan me voorbij.
Alleen de wind hoort mijn gedachten.
Donkere wolken kijken neer op mij.
Veel liever was ik bij jou gebleven.
Maar de dagelijkse plicht roept luid.
Duizenden smoesjes heb ik bedacht,
Maar hier kom ik niet onderuit.
Wat mij wacht vanavond,
Helpt mij de dag weer door
Jouw liefdevolle blik als ik de deur open,
Daar doe ik alles voor.Bosdruifke: | Dinsdag, november 09, 2010 21:53 |
Mooie! | |
wervelende regenboog: | Dinsdag, november 09, 2010 18:10 |
mooi en sfeervol | |
Rani: | Dinsdag, november 09, 2010 17:05 |
tederlief! | |
one for the road: | Dinsdag, november 09, 2010 16:34 |
dank jullie wel voor de reactie. xxx | |
entropy: | Dinsdag, november 09, 2010 16:05 |
Wat ik dus altijd zal missen. Nah. ;) | |
Odypody: | Dinsdag, november 09, 2010 15:54 |
fijn en herkenbaar gedichtje gr, Ody |
|
youkie: | Dinsdag, november 09, 2010 15:49 |
zo zijn er nog s morgens geen zin om te vertrekken en s avond de eerste naar huis groetjes | |
Auteur: one for the road | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2010 | ||
Thema's: |