Samen met honderden mensen sta ik bijeen
Staren verzonken in gedachten naar een grote steen
Mijn gedachten dwalen naar het verleden
Ik zie oude beelden voor me van jaren geleden
Even ben ik erbij, maak ik het van dichtbij mee
Proef de zilte smaak van de donkerrode zee
Zie mannen tot op het bot bang voor wat komen gaat
Door geweren tot hapklare brokken voor tanks vermaakt
Voel de angst in me bruisen als een fontein
Zoveel leed en onvoorstelbare pijn
Zie een meisje met een betraand gezicht
Alleen op de wereld, met leed als zwaar gewicht
Het geluid van een trompet keert me terug naar het heden
Waar The Last Post mij doet huilen om ons verleden.