Lieve opa...
Vandaag zou u 75 zijn geworden.
Een mooie leeftijd voor een mooie man...
Maar helaas mogen we dit niet met uw vieren.
Helaas bent u er niet meer...
Als klein meisje was ik uw prinsesje en niemand mocht aan me komen.
U zei dat u me zou beschermen in deze harde wereld...
Maar helaas liep het anders en heb ik alleen gevochten in de wereld.
U heeft me niet kunnen vertellen wat goed en fout is.
U heeft me niet kunnen waarschuwen voor welke vrienden goed en fout voor me waren.
Maar ik heb alleen gevochten.
En al zeg ik het eerlijk...
Ik ben trots op mezelf, want ik heb veel voor elkaar gekregen..
Niet alles loopt zoals ik het wil maar wel veel...
En eerlijk is eerlijk ik heb ervoor geknockt.
Maar uw gaf me de kracht om door te vechten want u zei toen ik geboren werd dat ik uw kleine, lieve prinsesje was en ik door moest blijven vechten hoe hard sommige mensen me ook breken...
En u heeft gelijk gekregen
Veel mensen hebben me de shit in geholpen en er zijn er maar een paar die me echt hebben geholpen...
En ik ben er achter gekomen dat ik maar 1 vriend heb wie ik 100% vertrouw en waar ik alles tegen kan zeggen.
Ik zou het erg fijn vinden als u hem had gekend maar helaas...
U ging veelste snel naar boven toe...
Maar ik weet dat u naar me kijkt...
en ik hoop dat u met een glimlach naar me kijkt en over me waakt...
En tsjaa ik heb geleerd dat sommige mensen net zo fake als een meisje met een overdosis make-up..
Lieve opa ik weet dat u trots op me zou zijn!
We missen je...
Rust zacht lieve opa..