Hopen
Soms lijkt de tijd even stil te staan
Dan blijf ik hangen in verdriet
Zoveel twijfels in mijn hoofd
Ze zag het wel, ze zag het niet
Ik voel me soms zo eenzaam
Maar in ‘n donkere stille nacht
Dan ben ik niet alleen
Het is de angst die op me wacht
Ik moet blijven vechten
Wat gebeurd is is geweest
Dat het me blijft achtervolgen
Dat stoort me nog het meest
Zo simpel als het lijkt
Mijn hoofd niet laten hangen
Door pijn en door verdriet
Zonder verlangen
Zo moeilijk dat het is
Ik moet blijven hopen
Mij krijgen ze niet klein
Want de toekomst staat nog open
Dan blijf ik hangen in verdriet
Zoveel twijfels in mijn hoofd
Ze zag het wel, ze zag het niet
Ik voel me soms zo eenzaam
Maar in ‘n donkere stille nacht
Dan ben ik niet alleen
Het is de angst die op me wacht
Ik moet blijven vechten
Wat gebeurd is is geweest
Dat het me blijft achtervolgen
Dat stoort me nog het meest
Zo simpel als het lijkt
Mijn hoofd niet laten hangen
Door pijn en door verdriet
Zonder verlangen
Zo moeilijk dat het is
Ik moet blijven hopen
Mij krijgen ze niet klein
Want de toekomst staat nog open
Reacties op dit gedicht
| arie: | Donderdag, januari 05, 2012 18:43 |
| Terecht hou je hoop en wil je verder met je leven. Maar soms lukt het niet alleen. Zoek dus hulp... |
|
| Fairouz: | Zaterdag, november 05, 2011 14:09 |
| een hoopvol gedicht. ik kan goed begrijpen dat je niet je hele leven in een soort van slachtoffer rol wil blijven hangen. Natuurlijk heb je pijn om wat is geweest maar geloof me alleen moedige mensen gaan door en die krijg je niet klein. Heel hoopvol gedicht en graag komen lezen zonnige groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marit93 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 november 2011 | ||
| Thema's: | ||