lieve herman
“Waar de nevel van herinnering nog altijd
tussen de bomen hangt…”
vandaag ben je begraven
ik was er niet bij
dat je weer bij je eerste vrouw bent
daarom ben ik wel blij
je tweede vrouw
verstandshuwelijk?
ze zat haar tijd wel uit
toch gruwelijk
ze zal best van je gehouden hebben
en jij was ook niet zo makkelijk
maar je hoort elkaar toch lief te hebben
dat is toch heel belangrijk
vanaf het moment dat jij euthanasie wilde
vermeed ze mij
ik wilde je zien
maar jij was niet blij want
te veel emoties op dat moment
zo ken ik je niet
maar ik wilde je zog een dikke kus geven
maar je stuurde me weg
want je huilde
je stapte uit dit leven
mijn gedicht wat de zuster je gaf
was misschien voor haar de doorslag
je waardeerde het erg
waarop zij zei
haarlaatste woorden tegen mij
ik heb je gedicht op het prikbord geprikt
zoiets persoonlijks doe je toch niet
dat ze zoiets mij flikt
had aangeboden als je toch naar huis zou gaan
ik haar wilde helpen
nou dat liet ze zich niet ontgaan
maar je koos voor de dood
en ik hoorde niets meer van haar
je wilde dat we een borrel op je dood gingen drinken
had ik toch niet gedaan
maar bij die kille uitnodiging van je begravenis
zat niet eens een kaartje om zogezegd op jou te klinken
morgen gaan we samen even naar je graf
lieve herman bedankt voor alles
ook wat je om mijn kinderen gaf
liefs van ons
anja en mieke, mijn kinderen en harry
morgen ga ik met mieke naar je graf
en zal daar afscheid van je nemen