Teder wieden winden
koren van mijn gras
stroken lang, opzij geblazen
afdruk in mijn heide
Als het kaften in haar hozen
zich in molens weekt
drukt papier nog voor het drogen
grijpt de nacht haar, dooft mijn kaars
Nuttig mede zonder delen
morsend op haar vliezen
hoeken krom opzij geblazen
in het houden van, mijn wei
Verteren, krimpen, kleuren
keren terug in de natuur
paden diep, opzij geblazen
ontaarding kost zo duur