Het is een vollemaans novemberavond, de achtentwintigste dag
Voor mij op tafel brandt een kaarsje voor jou lief meisje
Al heb ik je niet persoonlijk gekend en was het nooit dat ik je in het echt zag
Eénentwintig jaar geleden verdween jij in het schemerdonker in een klein Gronings dorp, nog maar zes jaren oud, op de grens van zeven
Op die nevelige novemberavond nam iemand jou mee uit het leven
Nooit liet het mij los, jouw verhaal door je moeder opgetekend in een aangrijpend boek
Hoe je ouders, broertjes en zusjes het beleefden
Het niet aflatende gezoek
Nooit werd er meer iets van je vernomen noch werd je gevonden
De berichten in de krant hielden op te verschijnen
Niemand spreekt er nog over, leven gaat door
Maar jij zult nooit uit mijn gedachten verdwijnen
Elk jaar op deze dag gedenk ik jou in stilte, lief meisje klein
Ook al heb ik je nooit gekend, ik hoop dat het je goed gaat, waar je ook mag zijn
Opgedragen aan Nymphe Poolman die spoorloos verdween op 28 november 1991