Samen lol maken is wat we deden
Op afstand, maar nooit écht samen
Je maakte me aan het lachen,
Stuurde me een berichtje als je je verveelde
Maar als je je niet verveelde, bleef het stil
Ik diende als afleiding, niet als gesprekspartner
Samen lachen ging goed, maar als ik huilde was je er niet
Een oppervlakkige vriendschap, als ik het dat al mag noemen
Want toen je me zag was het voorbij, en dat deed me pijn
Het vertrouwen dat ik had in jou was misplaatst
Nu pas, weet ik wat ik miste, omdat die leegte is opgevuld
Met meer dan ik had durven dromen
Met haar kan ik praten, bij haar kan ik lachen
Naar haar kan ik luisteren, bij haar kan ik huilen
Bij haar kan ik mezelf zijn, bij haar mag ik mezelf zijn
Twee gesprekjes, en het is alsof ik haar al jaren ken
Ze is eerlijk en oprecht, ze is lief en zorgzaam
Echte vriendschap, in een oogwenk opgebloeid
Zij is wat, of eigenlijk wie, ik miste...