De afkoelende huid
de afkoelende huid
zuiver als kristal
wilden wij ons
glazen universum
blazen
in vuur draaide
waarheid tot
transparantie
louterde liefde
puur
we konden niet
voorkomen
dat er belletjes
met dromen
scherfden in
brekend licht
kwetsbaar vloeiden
we uit
spiegelden elkaars
kleuren
op de afkoelende
huid
nog spelen
schaduwen
op het warme
kristal
en danst liefde overal
wil melker
03/12/2013
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, december 03, 2013 21:35 |
| Heel mooi geschreven Wil en heb met ingehouden adem gelezen, prachtig. Een fijne avond gewenst. | |
| windwhisper: | Dinsdag, december 03, 2013 06:02 |
| glimlach...juist het pure goede morgen Wil warme groet Cobie ( wie zoet is krijgt lekkers, morgen komt die) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 03 december 2013 | ||
| Thema's: | ||