onvoorwaardelijk ja…
ik hoef niet te graven
naar wortels
want zelfs
als de bomen slapen
en bloemen
onzichtbaar zijn
laten de zaden
gezaaid door dierbaren
die het aardse ruilden
met eeuwigheid
weten dat
ze in mijn hart
altijd aanwezig zijn
tastbaar afwezig
ja…
ontastbaar aanwezig
onvoorwaardelijk ja…
en ondanks het gemis
zoek ik rust
in hun vrede
christa
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Zaterdag, oktober 25, 2014 09:59 |
| Ontroerend, hier is stilte op haar plaats Christina, zo vredig, zonder woorden. Lieve groet stuur ik je en sterkte. Anneke |
|
| waterval: | Vrijdag, oktober 24, 2014 01:06 |
| héél erg mooi... ~~~waterval~~~ |
|
| DrieGeetjes: | Vrijdag, oktober 24, 2014 00:15 |
| Dit is een mooie Christa. :) | |
| Bob Van St. Job: | Donderdag, oktober 23, 2014 23:48 |
| Mooi. Prachtig passend met de herfsttijd. | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||