Dag Mam
ik was vijf toen je doodging
maar toch
nu ik vijfenzestig ben
denk ik vaak dagelijks nog aan joou
je foto
van die jonge vrouw
die ik nauwelijks kende
zelfs je stem
die herinner ik me niet
( een stille traan)
je bent nu vandaag zestig jaar dood
en toch wordt er door mij
door ons
je dochters en je zoon
aan jou gedacht
( een stille traan)
dag mam
nooit geen pleister op een zere knie
of een kusje er op
zodat het over was
dag mam
Horizon01: | Maandag, januari 02, 2023 19:25 |
Ik wens jou sterkte toe Windwhisper met wat je meemaakte. En gelukkig Nieuwjaar 2023 toe. | |
Stroejaro: | Zondag, september 13, 2015 12:25 |
Een prachtig eerbetoon, heel mooi dit liefdevolle schrijven. | |
westland: | Zondag, september 13, 2015 12:25 |
het gemis blijft Cobie wij denken aan jullie mijn moeder is nu vlak voor kerst 3 jaar er niet meer jany |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, september 13, 2015 10:25 |
denk aan jullie vandaag mooi eerbewijs dit |
|
Willem B. Tijssen: | Zondag, september 13, 2015 09:49 |
De overtuiging blijft dat zij een goede moeder zou zijn geweest indien zij langer zou hebben geleefd, en het is fijn en mooi dit gevoel in een gedicht te koesteren. | |
Anneke Bakker: | Zondag, september 13, 2015 09:13 |
Hoe liefdevol jij je herinnering ophaalt aan je moeder Cobie is zo mooi. Ik stuur je een lief kusje als pleister op de wond van het gemis. En ook een zonnige zondag, Anneke |
|
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2015 | ||
Thema's: |