Jij was er al die tijd.
Van de een op de andere dag was jij daar,
Na dat ik de lakens weg trapte en mij in de douche bevond,
Keek ik mezelf recht in de spiegel aan.
Jij was er al!
Ik was mezelf en droog me haastig af.
Na het moment van ons samen zijn gaan wij ieder weer ons eigen weg.
Maar jij was er al!
De avond nadert, ik dof me mooi en zet rode lippenstift op.
Ik dans wild en drinkt de rest van de avond nog alleen maar bier.
En jij bent er al die tijd.
Na middernacht val ik eindelijk, na dat ik binnen kom strompelen uitgeteld en bezopen in slaap.
Ik wordt halverwege de middag met een kater wakker.
En met het besef dat jij er al die tijd misschien al was.
Ik stop je weg ergens in mijn hoofd daar achter,
Waar nu ook gister avond rust..
Ik ga verder.
De dokter bevestigd mijn vermoede,
Hij zegt dat ik een kindje krijgt.
Dat jij er was al die tijd.
Ik draag je nog even..
En dan ben je hier.
Voor heel even hou ik je vast en kus ik je voorhoofd.
Ik draag je naar je rustplaats,
en ik neem me voor te rouwen...
Met bier en huilen geef ik jou een plek,
Jij was er gewoon al die tijd.
En nu iedere keer op jou dag,
Herinner ik je met tranen en spijt...
Jij was er al die tijd.
Na dat ik de lakens weg trapte en mij in de douche bevond,
Keek ik mezelf recht in de spiegel aan.
Jij was er al!
Ik was mezelf en droog me haastig af.
Na het moment van ons samen zijn gaan wij ieder weer ons eigen weg.
Maar jij was er al!
De avond nadert, ik dof me mooi en zet rode lippenstift op.
Ik dans wild en drinkt de rest van de avond nog alleen maar bier.
En jij bent er al die tijd.
Na middernacht val ik eindelijk, na dat ik binnen kom strompelen uitgeteld en bezopen in slaap.
Ik wordt halverwege de middag met een kater wakker.
En met het besef dat jij er al die tijd misschien al was.
Ik stop je weg ergens in mijn hoofd daar achter,
Waar nu ook gister avond rust..
Ik ga verder.
De dokter bevestigd mijn vermoede,
Hij zegt dat ik een kindje krijgt.
Dat jij er was al die tijd.
Ik draag je nog even..
En dan ben je hier.
Voor heel even hou ik je vast en kus ik je voorhoofd.
Ik draag je naar je rustplaats,
en ik neem me voor te rouwen...
Met bier en huilen geef ik jou een plek,
Jij was er gewoon al die tijd.
En nu iedere keer op jou dag,
Herinner ik je met tranen en spijt...
Jij was er al die tijd.
Reacties op dit gedicht
| Peter-Selie: | Zondag, november 06, 2016 10:16 |
| Gedurfd gedicht. Alle jij's hebben soms heel wat oefening nodig om jij's te kunnen herkennen. Weten en weten blijken dan op veel verschillende niveaus aanwezig te zijn. Heftige maar ook mooie zoektocht.Dank voor het delen. | |
| Hans Winter: | Zaterdag, oktober 01, 2016 17:05 |
| 't is een vrouwelijk puur aanvoelen van samenzijn, om doorheen je rouwen vastgehouden toch natuurlijk goed te bewaren. groetje, hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, oktober 01, 2016 12:00 |
| tjonge... | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2016 | ||
| Thema's: | ||