Horizon01: | Vrijdag, december 13, 2019 04:04 |
Mooi verwoord. | |
claire vanfleteren: | Dinsdag, januari 09, 2018 18:49 |
Ik hoop nog altijd dat Hij de jonge mensen als opbouwende stenen van de Kerk kan noemen, maar helaas, zij zijn het geloof bijster en ik leer hier uit je mooie schrijven! | |
Hans Winter: | Dinsdag, januari 09, 2018 17:46 |
verstaan in de kloosterse kluis en de ecclesia, het geheel alleen en gemeenschap wezen, als leden van een lichaam, maar dan in zijn naam die twee of drie samen, ja daar... hans |
|
Aquarel: | Dinsdag, januari 09, 2018 11:53 |
God is in al wat leeft, geloof ik. Al ga ik niet meer naar de kerk, Hij is in mijn ogen de oorsprong van al het leven. Maar jouw gedicht over het kerkelijk samenkomen vind ik mooi. Liefs, Aquarel |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, januari 09, 2018 11:46 |
Zowel alleen in de stilte als in de volle kerk ervaart men Zijn nabijheid als men daar voor open staat. Mooi verwoordt in dit gedicht Teun. Zonnige groet. Anneke |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 januari 2018 | ||
Thema's: |