vrijdagmiddaggebeden
zij verheffen zich in
onaantastbare formaties
stapelen agressie na
uitgesproken te zijn
ongelijnd zwieren
woorden als denkbeeldig
eiland in de grote oceaan
zonder ooit te stranden
tot hij zijn
wereldbeeld ontvouwt
vrouwen charismatisch
bindt in hun gezinssituatie
mannen simpel
om zijn vingers windt in
bevestiging van hun bestaan
door de macht van de haan
weer zal hij de geschiedenis
schrijven van vijftig jaar geleden
alleen de iman zullen hem prijzen
in hun vrijdagmiddaggebeden
wil melker
03/06/2018
lodi: | Maandag, juni 04, 2018 14:59 |
Zij laat mij zien hoe mijn kleine wereld groot werd, de dagen werden korter geen woorden had je meer over enkel het gebaar der liefde... liefs lodi |
|
EXPLICIT: | Zondag, juni 03, 2018 23:57 |
Allah, in hun geloof, dragen wij op boter Oranje het hoofd. Valt er nog wat te winnen? Zonder oorlog zijn beide zinnen nog in leven. Laten we we het beleven. Op ergernis na omarm ik de rozengeur, al zijn de mijne en met aller respect naar de Joden. De gestreden doden zijn weer puur natuur.... Al brand ik me weer aan uitspraken wens ik je een mooie maandag. | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juni 03, 2018 13:22 |
ja is zo | |
Avr: | Zondag, juni 03, 2018 09:36 |
Mooi en actueel gedicht, wil! Ieder zijn geloof. Mits deze niet leid tot haatverspreiding, radicalisering! | |
Anneke Bakker: | Zondag, juni 03, 2018 09:17 |
Ze denken zichzelf machtig, onaantastbaar over de ruggen van hun vrouwen. En die simpele gedachten worden vertolkt in hun gebeden, en de onderdanen buigen diep. Heel goed aangekaart Wil. Wens je een mooie zondag. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 03 juni 2018 | ||
Thema's: |