dit ogenblik
ontluikt
wat even later
herinnering is
heel langzaam
weerschijnend
doordat een stilte
het beeld
telkens
opnieuw met een schaduw
voelbaar maakt
waarin emotie enkel
een diepte tekent
rakend en juist iets meer
betekenis gevend in het hart
om vrij te zijn
ergens dooft het licht
ergens kleurt een zon
de pas ontwakende morgen
om terug tot verbondenheid te komen
tekent verder
een volgende weg
vervaagt stil
verdriet en bloeit
tot nieuwe hoop
Compostje: | Zaterdag, augustus 12, 2023 08:07 |
Hoopvol verwachtend verlangen vloeit golvend uit deze woorden... | |
Ineke Dijkhuis: | Zaterdag, augustus 12, 2023 02:22 |
Heel mooi geschreven! | |
Clarice: | Vrijdag, augustus 11, 2023 15:55 |
Hoop op toenadering in al dat zonlicht, heel graag gelezen gts Clarice | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, augustus 11, 2023 15:07 |
Hoop is de emotie die het verdriet in stilte vervaagt, en nieuwe hoop mag bloeien en 'elders' de zon doet kleuren. Met dit breekbaar-mooie gedicht heb je me weer stil gekregen. Lieve groet M-Rose Anneke |
|
teun hoek: | Vrijdag, augustus 11, 2023 10:49 |
verwachting. th | |
Auteur: M-Rose | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2023 | ||
Thema's: |