Ik weet niet wat het is,
maar het lijkt alsof ik me afsluit,
niet van de wereld,
maar van me gevoelens.
Alsof ik de mensen op een afstandje houd,
onbewust doe ik dat,
ik snap wel hoe het komt,
toch is er nog iets dat ik niet vat.
Het is raar,
ik voel me leeg maar toch ook niet,
ik ben vrijer geworden in het omgaan met mensen,
qua gevoelens zorg ik dat ik de enige ben die ze ziet.
Misschien zal de vakantie mij goeddoen,
even weer opnieuw beginnen,
voor maar 2 weekjes,
maar toch kom je weer even bij zinnen.
Gevoelens van verraden leeft ook in me,
vrienden die eerst close leken,
zijn nu steeds verder weg,
lijkt alsof deze vriendschappen aan het zijn verbleken.