Faalangst
Het proefwerk komt eraan.
Ik heb heel hard geleerd.
Toch voel ik angst en denk ik dat ik het niet kan.
Zou ik wel een voldoende halen?,
Het proefwerk wordt uitgedeeld, ik begin te beven en mijn handen trillen van de stress.
Zometeen klap ik dicht en zijn al die uren leren voor niets geweest.
Het proefwerk ligt op mijn tafel...
Zenuwachtig begin ik te vragen te lezen...
Help!! Ik weet de antwoorden niet!
Je moet nu wat invullen, zegt een stemmetje in mijn hoofd.
Straks krijg je het niet af...
Door al die gedachtes schiet ik in de stress, ik sla helemaal dicht.
Overal staan vraagtekens.
En af en toe een antwoord.
De bel gaat, de tijd is om.
Een stem in je hoofd zegt:… ''Dat heb je weer fijn verpruts, wat ben je toch weer goed bezig''.
De lesuren daarna zit je alleen maar te malen over het proefwerk..
''Je hebt gefaald'', blijf het stemmetje in je hoofd zeggen.
Je wordt bang en wil alleen nog maar schreeuwen.
Een week later de docent heeft de cijfers.
''Nee, ik wil het niet weten! Ik heb toch een onvoldoende''.
Jouw naam wordt geroepen en dan hoor je het cijfer …
Je hebt een dikke voldoende!!
Al die dingen die je hebt ingevuld, heb je goed ingevuld!!
Je hebt bewijst, je kan het!!!
Maar toch gaat het bij elk proefwerk weer op deze manier.
Stress stress stress! Die stomme faalangst!!!