Het stille witte goud
Van de week naar Bennekom gereden
Binnendoor langs landelijke dreven
Buiten was het prachtig!
Bomen met een voorzichtige groene waas
Zelf de eik wilde al meedoen
En liet zijn blaadjes ontkrullen in de frisse lucht
Kwam al vroeg lang een boerderij
“Asperges te koop”
Dat gaf mij voor de middag goede hoop.
Asperges, het stille witte goud
Prachtig zoals ze groeien
Voorzichtig steken ze hun kopjes boven het zand.
Even later worden ze uit de grond gestoken
Liefelijk en met een zachte hand
in een kistje neergevleid.
Die avond lagen ze al op mijn bord
Zo sappig en mals,
Ik kwam niets te kort.
Wat is de moraal van dit verhaal
Dat ik stop bij ieder bord
Asperges te koop!
Liesjequilt 18 april 2012
