Ingeslapen Bell’ Epoque,
sluimerend nog aan de bron
die klopt op ’t ritme van de tijd
houdt haast de adem in.
De witte kanten gebinten,
houtgeklost naar oud gebruik,
decor van langvervlogen ritueel
bewaken ‘t breekbaar toen.
Mensen schuiven met hun bekers
langsheen alle kraantjes :
bijna alle kwalen kunnen helen –
met elke teug een beetje meer.
–
Maar naar dé Bron
zoekt haast geen één.
Rob