Zie die kindjes zorgeloos spelen
Kampje bouwen op het veld
Zie dat oudje glimlachend leunen
Op het bruine houten hek
Hij denkt ze zijn er nog
Zoals vroeger
Zoals toen
Een vogel fluit zijn eigen serenade
Aan zijn Julia in de boom
Zo zorgeloos
Zo mooi
Nu is het oudje verdwenen
De kindjes spelen niet meer
Het vogeltje zwijgt
Er is geen veld meer
Maar puin en veel pijn
Die kindjes van toen
Zullen nooit meer
Zo zorgeloos zijn