ik ren
ren over een grasvlakte
sta stil op een berg
zie beneden een mooi vredig plekje
mensen kennen elkaar,
houden van elkaar
geen mens laat daar een traan
alleen een lach
elk mens is omgeven door een licht
het licht van liefde
ik krijg tranen in mijn ogen
wil daar ook graag zijn
mar iets zegt me dat mijn tijd nog komt
ik draai me om
ren de heuvel af
terug naar de wereld,
de wereld waar ik hoor