Een zachte donzen deken,
Overvalt mij bij het ontwaken,
Jij weet als geen ander,
Mijn hart te raken.
Streelt haar,
Bemint haar,
En raakt haar,
Juist daar.
Waar zij het,
Zo hard nodig heeft,
Juist dat plekje,
Wat zo graag op leeft.
Dat plekje waar al mijn dromen,
Mogelijk lijken,
Dat plekje wat steeds opnieuw,
Voor jou zal bezwijken.