Geluk, woont binnen
in een mens.
Met hier en daar, een
stille wens.
Met avond-uren, als een
open veld.
Waarin noch tijd, noch
uren telt.
Waar men de vreugd', en blijdschap
aan het hart kan drukken.
De stilte om je heen,
je kan verrukken.
Tot in de diepste roerselen,
van het heden.
Een zucht, een klank, uit
het verleden!
De glorie der voorbije
dagen.
Het noodlot dat je uit komt
dagen.
Terwijl een stralende zon,
steeds hoger stijgt.
En aan de overkant,
voor altoos zwijgt!
~bolleke~