Hier lig ik nu, met een peuk in m'n hand op een late zondagavond t.v. in bed aan het kijken...
Mijn gedachte zijn al tijden bij een speciaal iemand,
ik voel al veel voor hem, da weet eigenlijk niemand.
Ik kan het al bijna 'houden van' noemen,
die woordjes blijven maar door m'n hoofd zoemen...
Ik durf het ook niet makkelijk te zeggen,
die redenen zijn ook moeilijk uit te leggen...
Met één woord: m'n ex weer...
Hij heeft me kapot gemaakt..
Het doet allemaal zo'n pijn, nog steeds jah,mensen merken dat aan me , zelfs m'n ma...
Ik hoop dat het maar snel over gaat en m'n ex mijn gedachte verlaat...