Soms is de wereld zow grauw en zow stil,
soms is de wereld zow als ik hem niet wil,
De sfeer van het leven
heeft me opeens niks meer te geven,
De zon die scheen,
die nu opeens verdween,
de maan die lacht,
verliest opeens zijn warme kracht
De dingen van het leven,
beginnen om me heen te zweven,
Mij te verkráchten,
in mijn eigen gedachten,
Ik voel me zo klein?
Hoort dit zo ontmachtend te zijn...