haar leven was te kort
om de pijn te voelen
van haar ondoordachte daden,
met volle besef de fouten te verbannen
uit de harten van de getroffenen,
haar liefde te laten stralen
ook voor de vijanden,
haar leven was te kort
om de zon te voelen
die haar adem mogelijk maakte,
met berouw de ruzie weg te kussen
uit de ziel van haar liefde,
haar hoop te kunnen uiten
zichtbaar voor de wereld,
haar leven was te kort
om de liefde te voelen
die met grote tederheid haar bereikte,
ze zag niks door de bewuste blinddoek
gemaakt van haar eigen zwarte humeur,
spijt betuigen kon ze niet
haar trots was niet te verliezen,
haar leven was te kort
om de woorden te voelen
die haar binnenste schreeuwde,
de intonatie van zijn stem te beleven
zonder het te versluieren in haar oor,
haar gelaat te laten verlichten
door pure verkrulling van de mond,
mijn leven is te kort...
om goed te kunnen leven